درباره تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی چه می دانید؟
به گزارش گل پیچ طوفان، سیل، خشکسالی و آتشسوزی های شدید در جنگلها همه حاکی از تغییراتی غیر معمول با سرعتی بالا در جو زمین است. تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی امروزه به یکی از مهم ترین چالش های زیست محیطی تبدیل گشته که تمام کشورهای جهان همچون ایران را تحت تأثیر قرار می دهد و مقابله با این تغییرات نیازمند اقدامات جهانی است.
به گزارش گل پیچ به نقل از ایسنا، با آغاز انقلاب صنعتی در دهه ۱۸۵۰ میلادی و شتابگیری آن تابحال مصرف سوخت های فسیلی توسط بشر باعث بالا رفتن سطح «دی اکسید کربن» طی دوران جدید، بالا رفتن سطوح دی اکسید کربن بعنوان عامل اصلی به حساب می آید که باعث گرم شدن جهان شده است. تغییر اقلیم به تغییر طولانی مدت دما و الگوهای معمولی آب و هوا در یک منطقه خاص یا در سطح کره زمین اشاره دارد. در طول تاریخ زمین، آب و هوا به صورت مداوم و با یک روند آهسته طی صدها و هزاران سال تغییر کرده اما تغییرات اقلیمی حالا تحت تأثیر فعالیتهای انسانی با سرعت بسیار بیشتری درحال وقوع است.
تغییرات آب و هوایی می تواند پیشبینی الگوهای آب و هوا را دشوار و ناممکن کند و این الگوهای آب و هوایی غیر منتظره می تواند نگهداری و پرورش محصولات را در مناطقی که به کشاورزی متکی هستند با مشکل روبه رو کند چونکه دیگر نمی توان به دمای مورد انتظار و میزان بارندگی اعتماد کرد.
تغییرات آب و هوایی همینطور با سایر حوادث آب و هوایی مخرب مانند طوفان های مکرر و شدیدتر، سیل، باران و طوفان های زمستانی همراه می باشد. هرچند تغییر در آب و هوا و گرم شدن زمین امکان دارد بعنوان بخشی از فرایندهای طبیعی و درپی نوسانات شدت نور خورشید، انحراف در راه حرکت زمین و فعالیتهای آتشفشانی ایجاد شود اما اقلیم بعد از انقلاب صنعتی و افزایش مصرف سوخت های فسیلی به طرز فزاینده ای تحت تأثیر فعالیتهای انسانی قرار گرفته است.
علت تغییرات آب و هوایی فعلی عموما فعالیتهای بشری مانند سوزاندن سوختهای فسیلی، مانند گاز طبیعی، نفت و زغال سنگ است که سبب انتشار گازهای گلخانه ای در جو زمین می شود. این گازها گرمای تابش خورشید را در داخل اتمسفر به دام می اندازند و سبب افزایش متوسط دمای زمین می شوند. این افزایش دمای کره زمین را «گرمایش جهانی» می نامند.
توجه کشورهای جهان به تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی از سال ۱۳۷۱ و درپی پیمان نامه سازمان ملل درباره تغییرات اقلیمی که هدف آن پایدارسازی مقدار گازهای گلخانه ای در جو زمین برای پیشگیری از مشکلات آتی آب وهوایی در جهان است بیشتر از پیش مورد توجه جدی قرار گرفت. توافقنامه پاریس در سال ۱۳۹۴ با شرکت ۱۷۴ کشور جهان و اتحادیه اروپا و در قالب کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد مصوب شد. هدف از انعقاد توافقنامه پاریس کنترل تغییرات آب و هوایی با کاهش تولید گازهای گلخانه ای توسط کشورها و پیشگیری از افزایش دمای کره زمین بیشتر از ۲ درجه سانتیگراد و کوشش برای محدود کردن آن تا ۱.۵ درجه سانتیگراد است. حالا ۱۹۷ کشور دنیا همچون ایران عضو این معاهده های بین المللی هستند.
کارشناسان مطالعات جوی در گزارشی که اخیرا انتشار یافته اخطار داده اند که در صورتی که رهبران جهان در دستیابی به توافق برای کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانه ای تا سال ۲۰۳۰ ناکام بمانند، ۱۰ میلیون نفر بر اثر "افزایش شدید دما" جان خویش را از دست خواهند داد. همینطور محققان هم تاکید می کنند که در این شرایط امکان دارد تولید محصولات کشاورزی تا سال ۲۰۵۰ حدود ۳۰ درصد کاهش پیدا کند و این درحالیست که میزان مواد غذایی مورد نیاز جمعیت درحال گسترش ۵۰ درصد افزایش می یابد.
توسعه انرژی های تجدیدپذیر همواره بعنوان یکی از راهکارهای مقابله با انتشار گازهای گلخانه های و در نتیجه تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی مطرح است. خیلی از کشورهای توسعه یافته اقدامات بلند مدتی را برای کاهش ۴۰ تا ۵۰ درصد انتشار گازهای گلخانه ای تا سال ۲۰۳۰ شروع کرده اند. این در حالیست که ایران رتبه ششم انتشار گازهای گلخانه ای از بخش انرژی را در جهان دارد و برخی کارشناسان معتقدند که اقدامات کشورمان در این عرصه ناکافی بوده است.
منبع: golpich.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب