خطر جدی سونامی ریزپلاستیك ها برای همه جانداران
گل پیچ: شعار امسال روز جهانی محیط زیست ˮمبارزه با آلودگی پلاستیكیˮ است و اتحادیه اروپا قدم نخست برای مبارزه با آلودگی پلاستیكی را برداشته اما برای كاهش حجم خطرناك ریزپلاستیك ها به همتی جهانی نیاز است.
به گزارش گل پیچ به نقل از ایسنا، اتحادیه اروپا به دنبال محافظت از دریاها و اقیانوس ها در برابر حجم بالای زباله های پلاستیكی است كه به آب های آزاد راه پیدا می كنند.
آگاه سازی شهروندان، سرمایه گذاری در صنعت بازیافت، وضع مالیات بر پلاستیك و همینطور ممنوع سازی تولید برخی محصولات پلاستیكی مثل نی های نوشیدنی یا ظروف پلاستیكی یكبارمصرف شماری از راهكارهای این اتحادیه برای حل این معضل بزرگ زیست محیطی است.
دانشمندان، كارشناسان و فعالان محیط زیست مدت هاست كه نسبت به خطرات ریزپلاستیك ها اخطار می دهند و تصمیم اتحادیه اروپا در این زمینه با واكنش مثبت این گروه روبرو شده است. رولف بوشمان، كارشناس پسماند، هر چند از این تصمیم استقبال می كند اما در گفتگو با دویچه وله اظهار داشت كه برای حل این معضل باید جهانی فكر كرد، زیرا بخش بزرگی از زباله های پلاستیكی كه وارد دریا می شوند مربوط به كشورهای فقیر جهان است.
ریزدانه های پلاستیكی قطری كمتر از پنج میلیمتر دارند و در خیلی از محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده می شوند. ریزپلاستیك ها همینطور به دنبال تجزیه زباله های پلاستیكی، سایش، شستن لباس ها و خودروها به وجود می آیند.
دانه های ریز آبی رنگی كه در محصولات بهداشتی نظیر خمیردندان ها، شوینده های صورت یا شامپوهای بدن وجود دارند در اصل ریزدانه های پلاستیكی هستند كه برای سایندگی و زدودن هر چه بهتر جرم استفاده می شوند. این ریزدانه ها از تمامی صافی ها و فیلترها رد می شوند و در نهایت به دریاها و اقیانوس ها راه می یابند.
خیلی از تولیدكنندگان اطلاعات كافی در مورد ریزدانه های پلاستیكی به مشتریان نمی دهند. شمار زیادی از مصرف كنندگان هم نمی دانند كه این دانه های كوچك آبی رنگ كه در محصولات بهداشتی و آرایشی شان وجود دارند، ریزپلاستیك هستند. فعالان محیط زیست تلاش های زیادی برای ممنوعیت بكارگیریِ ریزپلاستیك ها كرده اند.
اما لباس هایی از جنس الیاف مصنوعی تولیدكننده بخش زیادی از ریزپلاستیك های جهان هستند. حدود ۶۰ درصد از لباس ها از پشم و پرز مصنوعی درست شده اند و روند استفاده از نخ های مصنوعی ارزان قیمت رشدی صعودی داشته است. به هنگام شستن ژاكتی از جنس پشم مصنوعی تا یك میلیون الیاف از آن جدا شده و وارد فاضلاب می گردد. نتایج تحقیقی نشان داده است در اتحادیه اروپا سالانه حدود ۳۰ هزار تن الیاف مصنوعی وارد فاضلاب می شوند.
ریزپلاستیك ها نه تنها رودخانه ها و دریاها را آلوده می كنند، بلكه میلیون ها انسان روزانه با نوشیدن آب لوله كشی آنها را وارد بدن خود می كنند. محققان آمریكایی با بررسی بیش از ۱۵۰ نمونه از آب لوله كشی چندین شهر از پنج قاره جهان به این نتیجه رسیدند كه در ۸۳ درصد از نمونه ها الیاف پلاستیكی میكروسكوپی وجود دارد.
لاستیك خودرو و خط كشی های خیابان ها و جاده ها هم دلیل دیگر تولید ریزپلاستیك ها هستند. آمار اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت در سال ۲۰۱۷ نشان می دهد، لاستیك خودروها (با ۲۸ درصد)، پارچه های با الیاف مصنوعی (با ۳۵ درصد) و گرد و غبار شهری ( با ۲۴ درصد) بیشترین سهم در تولید ریزپلاستیك ها را دارند. محصولات آرایشی و بهداشتی با ۲ درصد، در مقایسه سهم كمتری در تولید ریزپلاستیك ها دارند.
یك كیسه پلاستیكی برای تجزیه در طبیعت به ۲۰ سال و یك بطری پلاستیكی به ۴۵۰ سال زمان نیاز دارد. هر شهروند ساكن روی كره زمین به صورت میانگین ۶۰ كیلو پلاستیك در سال استفاده می نماید. میانگین مصرف مردم آمریكای شمالی و اروپای غربی حتی به ۱۰۰ كیلوگرم می رسد. حدود دو درصد از مواد پلاستیكی تولیدشده در سراسر جهان در نهایت وارد دریاها می شوند.
ریزپلاستیك ها هم جان انسان و هم حیوانات را به خطر می اندازند، البته تأثیر آنها هنوز به صورت دقیق روشن نیست. تحقیقات در این زمینه در آغاز راه هستند، اما نكته مسلم این است كه پلاستیك و ریزدانه های پلاستیكی وارد معده همه جانداران می گردد. آنها می توانند با پر كردن معده یا گیر كردن در روده حیوانات مانع از جذب غذا شوند. میزان خطر آنها بر سلامتی انسان ها برای علم پزشكی امروز همچنان ناشناخته است.
تولید پلاستیك، ارزان تمام می گردد و موارد مصرف گسترده ای دارد. در این بین در مورد نقشی كه سیاست می تواند ایفا كند، بحث های زیادی در جریان است؛ اینكه مصرف كیسه های پلاستیكی و لیوان های یكبار مصرف یا استفاده از ریزدانه های پلاستیكی در مواد بهداشتی ممنوع شود، بر پلاستیك مالیات وضع شود یا تولیدكنندگان موظف به بازیافت محصولات شان شوند، همگی همچون راهكارهای عرضه شده هستند.
بنابر گزارش دویچه وله، با این حال نكته ای كه نباید از اهمیتش غافل شد، نقش مصرف كنندگان است. همراه داشتن كیسه های پارچه ای در هنگام خرید، عدم استفاده از ظرف های پلاستیكی یكبار مصرف و جایگزین كردن آن با ظروف كاغذی تنها چند نمونه كوچك اما كاربردی اند كه هر شهروندی و در هر كشوری از عهده انجام آن بر می آید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب