به مناسبت روز جهانی مبارزه با تغییرات اقلیمی؛
تأثیر تغییرات اقلیمی بر تشدید خشکسالی و تنش آبی در کشور
افزایش مصرف سوخت های فسیلی توسط بشر بخصوص پس از انقلاب صنعتی، باعث افزایش انتشار گازهای گلخانه ای و در نهایت تغییرات آب و هوایی و گرمایش جهانی و حالا مقابله با این پدیده به یکی از مهم ترین دغدغه ها در سطح جهان تبدیل گشته است. رئیس گروه تغییر اقلیم مرکز ملی هوای سازمان حفاظت محیط زیست اظهار داشت: تغییر آب و هوا یکی از مهم ترین معضلات کشور ما است که می تواند سبب تشدید خشکسالی و تنش آبی شود ازاین رو لازم است در این حوزه برنامه ریزی های جدی در سطح ملی صورت گیرد.
سیده الهام عزیزی در گفت و گو با ایسنا همزمان با روز جهانی مبارزه با تغییرات اقلیمی (۲۴ اکتبر) ضمن اشاره به این که تغییر آب و هوا یکی از مهم ترین معضلات کشور ما است که تغییرات محسوسی را در منابع آبی، میزان تقاضا برای انرژی، تولیدات کشاورزی و نواحی ساحلی باعث خواهد شد، اظهارکرد: بر مبنای تحقیقات و ارزیابی های انجام شده در طرح «توانمندسازی تغییر آب و هوا» تحت نظر کنوانسیون تغییر آب و هوای سازمان ملل متحد و با استفاده از سناریوهای مطرح شده توسط «هیئت بین دولتی تغییر اقلیم» (IPCC)، اگر میزان غلظت دی اکسید کربن تا سال ۲۱۰۰ دو برابر شود، دمای متوسط ایران به میزان ۱.۵ تا ۴.۵ درجه سانتیگراد افزایش خواهد یافت.
وی با اشاره به اینکه کارشناسان ۹۵ درصد علت اصلی تغییر اقلیم را ناشی از فعالیتهای انسانی مانند افزایش استفاده از سوخت های فسیلی و افزایش گاز دی اکسید کربن می دانند، اظهار داشت: بعضی از گازهای گلخانه ای مانند دی اکسید کربن از راه احتراق سوخت های هیدروکربوری و فعالیت جامعه بشری در فضا پراکنده و برخی دیگر مانند گازهای ترکیبات فلوری منحصرا از فعالیتهای بشری تولید می شود. متان از دیگر گازهایی است که بر درجه حرارت محیط اثر می گذارد و جزو گازهای گلخانه ای به شمار می آید. متان طی فرایند تولید زغال سنگ، نفت و گاز آزاد می شود. از منابعی نظیر فضولات زنده حیوانی و دورریز کشاورزی هم منتشر و با فساد و پوسیدن زباله های ارگانیک هم در فضا پراکنده می شود. از دیگر گازهای گلخانه ای میتوان از «اکسید نیتروژن» که از فعالیتهای بخش های حمل و نقل، کشاورزی و صنعتی آزاد می شوند، نام برد.
به گفته عزیزی، جوامع امروزی گرفتار روزمرگی شده اند و همچون ماشین از بامداد تا شب مشغول فعالیت هستند، غافل از این که با برخی فعالیتهای غیراصولی و خودخواهانه خود در توازن طبیعت اختلال ایجاد می کنند. تغییر الگوی دمایی، بالا آمدن سطح آب دریاها، تخریب نواحی ساحلی، از بین رفتن محصولات کشاورزی و غذایی، تخریب جنگلها، کاهش منابع آب شیرین، تغییرات آب و هوای منطقه ای در عرض های بالا و نیمکره شمالی، تغییر در میزان بارش باران و جهت وزش باد، افزایش بلایای طبیعی مثل طوفان گردباد و سیل، تشدید خشکسالی و توسعه مناطق بیابانی، افزایش آلودگی هوا در بعضی مناطق بر اثر افزایش بادهای گرم و اثر احتمالی بر گسترش بیماری هایی نظیر مالاریا برخی نتایج شناخته شده ناشی از تغییرات اقلیمی هستند.
وی همینطور خاطرنشان کرد: به عقیده خیلی از دانشمندان، گرمایش جهانی ناشی از تغییرات اقلیمی یکی از بزرگترین چالش های قرن بیست و یکم است. این پدیده دارای اثرات بسیار مخرب در کل جهان بخصوص برای کشورهای درحال توسعه از لحاظ اقتصادی و کشورهای واقع در عرض میانی جهانی و کمربند خشک است؛ به نحوی که تهدیدی برای منابع حیاتی آب و امنیت غذایی به حساب می آید و بروز پدیده های حدی مانند سیل و خشکسالی را به دنبال خواهد داشت که باعث به وجود آمدن تعارضات محلی، منطقه ای و بین المللی همینطور مهاجرت های گسترده اکولوژیک می شود.
بنا بر اظهارات رئیس گروه تغییر اقلیم مرکز ملی هوای سازمان حفاظت محیط زیست، درپی افزایش انتشار گازهای گلخانه ای و تغییرات در سیستم آب و هوایی کره زمین که منجر به افزایش میانگین دمای کره زمین در قرن و بیست و یکم به میزان ۰.۶ درجه سانتیگراد شده است، دولت ها چارچوب کنوانسیون تغییر آب و هوای سازمان ملل متحد را در سال ۱۹۹۲ جهت تثبیت غلظت گازهای گلخانه ای به میزانی که از تداخل خطرناک فعالیتهای انسان با سیستم اقلیم پیشگیری کند، در ریو دوژانیرو در برزیل پذیرفتند. قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به این کنوانسیون در سال ۱۳۷۵( ۱۹۹۶) به تصویب مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان رسید.
وی افزود: در سال ۱۹۹۷ در سومین اجلاس کنوانسیون تغییر آب و هوای سازمان ملل متحد در کیوتوی ژاپن پروتکل الحاقی کنوانسیون تحت عنوان «پروتکل کیوتو» در مورد تعهدات کشورهای صنعتی تنظیم شد که طبق آن کشورهای صنعتی عضو پیوست ۱ کنوانسیون متعهد به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به میزان پنج درصد زیر سطح انتشار در سال ۱۹۹۰ در دوره زمانی بین ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ شدند. دولت جمهوری اسلامی ایران هم از سال ۲۰۰۵ به عضویت پروتکل کیوتو در آمده است اما با عنایت به این که روند انتشار گازهای گلخانه ای همچنان در جهان رو به افزایش بود و مکانیزم های مالی پیشبینی شده در پروتکل کیوتو پاسخگوی شرایط حاضر نبود و دنیا همچنان با معضل افزایش دما و نتایج ناشی از تغییراقلیم مواجه بود ازاین رو در سال ۲۰۱۵ توافقنامه پاریس برای راهبردهای آینده مبحث تغییر اقلیم شکل گرفت که کشور ما تابحال به این توافقنامه نپیوسته است.
ایران جزو ۱۰ کشور اول در انتشار گازهای گلخانه ای
رییس گروه تغییر اقلیم مرکز ملی هوای سازمان حفاظت محیط زیست ضمن اشاره به این که طبق آخرین گزارش های منابع معتبر جهانی، ایران به لحاظ میزان انتشار گازهای گلخانه ای جزو ۱۰ کشور اول است، خاطرنشان کرد: این مورد نشان دهنده ضرورت برنامه ریزی های جدی در سطح ملی است؛ هرچند که تغییرات اقلیم حد و مرز سیاسی و جغرافیایی نمی شناسد و تغییری جهانی به حساب می آید که تمام کره زمین درگیر آن و راهکار مقابله یا سازگاری با تغییرات اقلیم اصلاح فعالیتهای انسانی است.
عزیزی در انتها به نقشی که مردم می توانند در مقابله با تغییرات اقلیمی ایفا کنند، اشاره نمود و اظهار داشت: آگاهی بخشی به مردم برای رفتار درست، منطقی و دلسوزانه با طبیعت دارای نقش مهمی در جلوگیری از خطرهای ناشی از تغییرات اقلیم است. مردم می توانند از راه اقداماتی همچون صرفه جویی در مصرف آب و انرژی، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، خرید محصولات غذایی با کمترین بسته بندی، کاهش مصرف آب در بخش آبیاری و کشاورزی، کاهش حجم پسماند از راه مصرف بهینه و بازیافت و... در جهت مقابله یا سازگاری با شرایط اقلیمی گام بردارند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب